بیا دساتو حلقه کن دور دلم ؛ میای؟

از اواخراکتبر شروع میشه تا اوایل مارس طول میکشه ؛ اوجش تو ژانویه است... سوز دلم

خرقه جایی گرو و باده و دفتر جایی ...

میترسم عاشقم بشه ...

گنه کرد در بلخ ...

داغ عشقش تو دلم بود ولی جگرم سوخت...

آوارم

سونامی قلبمی ؛ رخ بنما تا بمت شوم .

کردم که میگم

پشت سر مسافر گریه هم کنی فایده نداره ...

این دفعه چی رو میخوای بِبُری ؟

واسه رفع کوتی زنده ایم ...

بتراشید مرا ...

 هیشکی بهم دست نمیزنه
هیشکی حتی یه توجه کوچولو بهم نمیکنه
گاهی به عینه دیدم اصن هیشکی حتی یه نیگا بهم نمیندازه
منو واسه چی خلق کردن پس؟
منو چرا قاطی کردن با این همه رنگ این همه همنوع قد و نیم قد ؟
چرا من از همه دراز ترم همیشه ؟
سر همه دوستامو میتراشن بجز من
الان چند ساله زیر یه میز دراز به دراز افتادم و هیشکی منو یادش نمیاد ...
سفید بودن غمگینه ...
پ .ن :
دل نوشته های یه مداد رنگی سفید روی کاغذی بی خط