بی صفا بی تحرک بی ریا بود بارون امشب....

ا خم نکن
 ح دیث تو جاریست
  م داوم
   د ر جان هر قلم
    ز ود غروب میکند ظلمشان
     ی ادت
      د ر هر طلوع نور
       آ یه ای دیگر است...
        ب مان استوار
         آ زاد
          د ر تاریکی سلولت
           ی وغ را با قلمت تو بر گردنشان انداخته ای نه آنها ...... تو آزادی احمد جان