خونه

چهارشنبه، اردیبهشت ۲۸

...

هر بار نامه ات را مي خوانم حرف تازه اي مي بينم
چرا دفعه ي قبلي نديده بودم ؟
الان که بهش نگا ميکنم يه قطره اشک هم اون گوشه اش افتاده
چرا قبلا نديده بودم ؟
فردا که باز بخوانمش حتما لرزش دستانت را در کلماتش خواهم ديد ميدانم...
چرا امروز نديدمش ؟
شايد چون نامه ات را تايپ کرده بودي
همون ايميلي که نفرستادي...

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر